Protokół IB dla T-ALL

wg. protokołu AIEOP-BFM ALL 2017

W 36 dobie pacjenci T-ALL jeśli mają spełnione określone warunki (wymienione poniżej), mogą zacząć drugi etap leczenia tzw. PROTOKÓŁ IB.

Warunki, które musi spełniać pacjent, aby rozpocząć etap Konsolidacji (wymagane także do rozpoczęcia drugiej części czyli Konsolidacji B):
– stan ogólny dobry, bez objawów infekcji
– odpowiednie parametry krwi, tzn:
•  widoczna tendencja wzrostowa WBC (leukocyty/krwinki białe)
•  GRAN (granulocyty) ≥ 500/μL
•  PLT (płytki krwi) ≥ 50,000/μL

Stosowane leki w PROTOKOLE IB:

CPM (CYKLOFOSAMID/ENDOKSAN) – chemia dożylna podawana w dobach: 36 i 64.
(+ MESNA)- lek osłaniający, podawany dożylnie w celu zmniejszenia nefrotoksyczności CPM (uszkodzenie nerek) – zapobiega podrażnieniom pęcherza.
ARA-C (CYTOZARY) – chemia dożylna podawana w 4 cyklach w dobach: 38-41 oraz 45-48 oraz 52-55 oraz 59-62.
6-MP (MERKAPTOPURYNA) – doustnie (tabletki) – przez 28dni, od 36 doby do 63.
MTX-IT (METHOTREXATE) – chemia do kręgosłupa podawana podczas punkcji lędźwiowej- podawana w dobach: 45, 57.

Ewentualne skutki uboczne w Konsolidacji:

• SPADEK PARAMETRÓW KRWI  – niska hemoglobina, mała ilość płytek czy granulocytów (tzw. neutropenia) to powszechne zjawisko po chemioterapii. Zazwyczaj przy HGB<8 g/dl toczona jest krew, gdy PLT<30 tys/μl toczone są płytki, a na odbicie się granulocytów musimy po prostu cierpliwie poczekać. CPM (Endoksan) wpływa na chwilowe obniżenie liczby krwinek białych wytwarzanych  w szpiku kostnym (większa podatność na infekcje), które rozpoczyna się mniej więcej 7 dni od podania chemii, a odporność na zakażenia jest najniższa 10-14 dni. Następnie liczba komórek krwi stopniowo rośnie i zazwyczaj wraca do normy przed rozpoczęciem kolejnego cyklu chemioterapii.
• GORĄCZKA NEUTROPENICZNA – stosunkowo rzadko pojawia się gorączka, często bez dodatkowych cech infekcji.
• WYPADANIE WŁOSÓW

Planowo po zakończeniu PROTOKOŁU IB pacjent ma 2 tygodnie przerwy, bez żadnej chemii. Wymagana jest jedynie kontrolna morfologia raz na tydzień. Po tej przerwie, w zależności od grupy ryzyka pacjenci zaczynają kolejny etap leczenia:
→  dla grup non-HR – PROTOKÓŁ M
→  dla grupy HR – BLOKI HR