– Dla grupy SR – PROTOKÓŁ mM i M – trwa 56 dni
Po 2 tygodniach od zakończenia Protokołu IB pacjent z grupy SR zaczyna Protokół mM lub M (różnią się jedynie wysokością dawek dożylnego MTX), jeśli spełnia poniższe warunki:
– kompletna remisja
– stan ogólny dobry, bez objawów infekcji
– poziom Kreatyniny w normie
– odpowiednie parametry krwi, tzn:
• WBC (leukocyty/krwinki białe) ≥ 1,500/μL
• GRAN (granulocyty) ≥ 500/μL
• PLT (płytki krwi) ≥ 50,000/μL
Ten etap leczenia rozpoczyna się pobraniem szpiku i tego samego dnia podaniem pierwszej dawki Merkaptopuryny (6-MP), którą dziecko dostaje przez cały blok (56dni). Tego samego dnia zazwyczaj dzieci wychodzą do domu i jeśli parametry krwi są ok, wracają do szpitala po tygodniu (w 7 dobie), na dzień przed podaniem MTX (który jest w 8 dobie). W 8 dobie dziecko ma punkcję lędźwiową w znieczuleniu ogólnym (musi być na czczo), następuje pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego i podanie MTX. Od razu włączany jest MTX 24h dożylnie (podawany 24h) oraz płyny (minimum przez 72h).
Nowym elementem jest badanie pH moczu przez cały czas podawania chemii MTX i płynów wypłukujących. W szpitalu dostajemy paski do mierzenia pH i staramy się badać pH za każdym razem gdy dziecko oddaje mocz. Jeśli pH<7 należy szybko zgłosić ten fakt pielęgniarkom, które podadzą płyn alkalizujący, gdyż przy pH<7 MTX gorzej się eliminuje. Więcej o badaniu pH moczu i skutkach spadku pH<7 znajdziesz TUTAJ
Stosowane leki w Protokole mM i M:
• 6-MP (MERKAPTOPURYNA) – doustnie (tabletki) – od 1 doby codziennie przez 56 dni
• MTX-IT (METHOTREXATE) – chemia do kręgosłupa podawana podczas punkcji lędźwiowej- podawana w dobach: 8, 22, 36, 50.
• MTX 24h (METHOTREXATE) – chemia dożylna – podawana przez 24h w dobach: 8, 22, 36, 50 (dla pacjentów idących Protokołem mM dawki MTX 24h są 2,5x mniejsze niż w Protokole M, gdzie jest tzw HD MTX /high dose MTX/)
• LCV (Leucovorin Ca – folinian wapnia) – podawany w celu zmniejszenia toksyczności cytostatyku (MTX) – podawany przez 3 doby po każdym MTX w dobach: 9, 10, 11 oraz 23, 24, 25 oraz 37, 38, 39 oraz 51, 52, 53.
Ewentualne skutki uboczne w Protokole mM i M:
• NADŻERKI (STAN ZAPALNY JAMY USTNEJ, tzw. oral mucositis) – niestety dosyć częsty skutek uboczny po MTX. Najlepszą metodą zapobiegania i leczenia jest stosowanie laseroterapii LLLT. Więcej o metodach leczenia nadżerek znajdziesz TUTAJ
• POPARZENIE SKÓRY, DRÓG ODDECHOWYCH, JELIT- przy średnich i wysokich dawkach MTX, takich jak w SR jest to rzadki skutek uboczny po MTX. Jednak zdarzają się zaczerwienienia/odparzenia pupy zwłaszcza u małych dzieci noszących pieluchy (częste zmiany pieluchy, odpowiednia higiena ograniczają dolegliwości).
• WYSYPKA/DROBNE CZERWONE PLAMKI – rzadki skutek uboczny MTX. Zazwyczaj znika po paru godzinach od pojawienia się.
• WYMIOTY – sporadyczny skutek uboczny działania MTX. W szpitalu podczas wlewu MTX i przez czas płukania podawany jest lek przeciwwymiotny – Zofran, ale zdarza się, że dziecko wymiotuje po wyjściu do domu. Warto wtedy poprosić lekarza o receptę na Zofran w formie doustnej na czas pobytu w domu (tabletki lub syrop).
• BRAK APETYTU – nawet jeśli dziecko nie wymiotowało po MTX, to może mieć mdłości, które powodują spadek apetytu. Dodatkowo, gdy pojawi się stan zapalny w buzi, spadają chęci do jedzenia.
• UCZULENIE – podczas podawania krwi, płytek czy osocza może wystąpić reakcja uczuleniowa (opuchnięcie, zaczerwienienie skóry, wysypka). Dlatego ważna jest obserwacja dziecka i szybka reakcja – zgłoszenie pielęgniarce lub lekarzowi. Dziecko dostanie lek antyalergiczny.
• SPADEK PARAMETRÓW KRWI – niska hemoglobina, mała ilość płytek czy granulocytów (tzw. neutropenia) to powszechne zjawisko po chemioterapii. Zazwyczaj przy HGB<8 g/dl toczona jest krew, gdy PLT<30 tys/μl toczone są płytki, a na odbicie się granulocytów musimy po prostu cierpliwie poczekać.
• PODWYŻSZONE PRÓBY WĄTROBOWE
Planowo po zakończeniu Protokołu mM lub M pacjent ma 2 tygodnie przerwy, bez żadnej chemii. Wymagana jest jedynie kontrolna morfologia raz na tydzień. Po tej przerwie zaczyna się ETAP 4.
→ Dla grup SR/IR/HR, trwa 49 dni – PROTOKÓŁ II